адыге́йцы, -аў, адз. -ге́ец, -ге́йца, м.

Народ, які складае асноўнае карэннае насельніцтва Адыгеі, што ўваходзіць у Расійскую Федэрацыю.

|| ж. адыге́йка, -і, ДМ -ге́йцы, мн. -і, -ге́ек.

|| прым. адыге́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адыге́йцы, ‑аў; адз. адыгеец, ‑гейца, м.; адыгейка, ‑і, ДМ ‑гейцы; мн. адыгейкі, ‑геек; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Адыгейскай аўтаномнай вобласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыге́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адыге́йка адыге́йкі
Р. адыге́йкі адыге́ек
Д. адыге́йцы адыге́йкам
В. адыге́йку адыге́ек
Т. адыге́йкай
адыге́йкаю		 адыге́йкамі
М. адыге́йцы адыге́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адыге́ец,

гл. адыгейцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыге́йка,

гл. адыгейцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыге́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адыге́ец адыге́йцы
Р. адыге́йца адыге́йцаў
Д. адыге́йцу адыге́йцам
В. адыге́йца адыге́йцаў
Т. адыге́йцам адыге́йцамі
М. адыге́йцу адыге́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)