адыге́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адыге́йскі адыге́йская адыге́йскае адыге́йскія
Р. адыге́йскага адыге́йскай
адыге́йскае		 адыге́йскага адыге́йскіх
Д. адыге́йскаму адыге́йскай адыге́йскаму адыге́йскім
В. адыге́йскі (неадуш.)
адыге́йскага (адуш.)		 адыге́йскую адыге́йскае адыге́йскія (неадуш.)
адыге́йскіх (адуш.)
Т. адыге́йскім адыге́йскай
адыге́йскаю		 адыге́йскім адыге́йскімі
М. адыге́йскім адыге́йскай адыге́йскім адыге́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адыге́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адыгейцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыге́йцы, -аў, адз. -ге́ец, -ге́йца, м.

Народ, які складае асноўнае карэннае насельніцтва Адыгеі, што ўваходзіць у Расійскую Федэрацыю.

|| ж. адыге́йка, -і, ДМ -ге́йцы, мн. -і, -ге́ек.

|| прым. адыге́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адыге́йский адыге́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)