адшыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адшыва́ю адшыва́ем
2-я ас. адшыва́еш адшыва́еце
3-я ас. адшыва́е адшыва́юць
Прошлы час
м. адшыва́ў адшыва́лі
ж. адшыва́ла
н. адшыва́ла
Загадны лад
2-я ас. адшыва́й адшыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адшыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адшыва́ць несов.

1. отраба́тывать шитьём;

2. стр. (снимать обшивку) отшива́ть;

3. прост., груб. (отваживать, прогонять) отшива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшы́ць, -шы́ю, -шы́еш, -шы́е; -шы́ты; зак. (разм.).

1. што і без дап. Скончыць шыць.

2. Адпрацаваць шыццём узамен за што-н.

А. за доўг.

3. каго-што (разм.). Адахвоціць, прымусіць спыніць заляцанні; пазбавіцца ад каго-н.

А. кавалера.

|| незак. адшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адшыва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да адшываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отшива́ть несов.

1. (снимать обшивку) стр. адшыва́ць, адшалёўваць, адбіва́ць (ашалёўку);

2. (прогонять, отстранять) груб., прост. адшыва́ць, адпрэ́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшыва́цца несов., страд. отшива́ться; см. адшыва́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)