адшчапля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адшчапля́ецца адшчапля́юцца
Прошлы час
м. адшчапля́ўся адшчапля́ліся
ж. адшчапля́лася
н. адшчапля́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адшчапля́цца несов., см. адшчэ́плівацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшчапля́цца, ‑ляецца; незак.

1. Незак. да адшчапіцца.

2. Зал. да адшчапляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшчапі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чэ́піцца; зак.

1. Аддзяліцца, адкалоцца.

Лучына адшчапілася.

2. Адкрыцца (пра кручок, зашчапку).

3. Адшпіліцца (пра што-н. прышпіленае, зашпіленае).

Адшчапілася брошка.

|| незак. адшчэ́плівацца, -аецца і адшчапля́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отщепля́ться возвр., страд. адшчэ́плівацца, адшчапля́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отщёлкиваться возвр., страд. (открываться) адшчапля́цца, адшчэ́плівацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпира́ться несов.

1. (открываться) адмыка́цца; адчыня́цца; адсо́ўвацца; адшчэ́плівацца, адшчапля́цца;

2. (отказываться) разг. адмаўля́цца, адпіра́цца; адрака́цца;

3. страд. адмыка́цца, адчыня́цца; адсо́ўвацца, адшчэ́плівацца, адшчапля́цца; см. отпира́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отка́лыватьсяI несов.

1. (отделяться ударом) адко́лвацца; (о лучине, щепке) адшчэ́плівацца, адшчапля́цца;

2. перен. адко́лвацца; см. отколо́тьсяI;

3. страд. адко́лвацца; адшчэ́плівацца, адшчапля́цца; см. отка́лыватьI 1, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)