адшмаргну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшмаргну́ адшмаргнё́м
2-я ас. адшмаргне́ш адшмаргняце́
3-я ас. адшмаргне́ адшмаргну́ць
Прошлы час
м. адшмаргну́ў адшмаргну́лі
ж. адшмаргну́ла
н. адшмаргну́ла
Загадны лад
2-я ас. адшмаргні́ адшмаргні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адшмаргну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адшмаргну́ць сов. (занавеску и т.п.) отдёрнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшмаргну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Рэзкім рухам адвесці назад, убок (занавеску і пад.). Косця ўсхапіўся з ложка.., падышоў да акна, адшмаргнуў фіранкі — у пакоі скупа павіднела. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхлестну́ть сов., разг. адшмаргну́ць, адвяза́ць;

расхлестну́ть пе́тлю адшмаргну́ць (адвяза́ць) пятлю́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшмо́ргнуты отдёрнутый; см. адшмаргну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшмо́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адшмаргнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отдёрнуть сов.

1. (занавеску и т. п.) адшмаргну́ць, адве́сіць, мног. паадве́шваць;

2. (руку и т. п.) адхапі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)