адчыня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адчыня́ю |
адчыня́ем |
| 2-я ас. |
адчыня́еш |
адчыня́еце |
| 3-я ас. |
адчыня́е |
адчыня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
адчыня́ў |
адчыня́лі |
| ж. |
адчыня́ла |
| н. |
адчыня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адчыня́й |
адчыня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адчыня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адчыня́ць несов.
1. (дверь, окно, шкатулку и т.п.) открыва́ть; отворя́ть;
2. (наглухо заделанное) отку́поривать;
3. (театр, школу, собрание и т.п.) см. адкрыва́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адчыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да адчыніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адчыні́ць, -чыню́, -чы́ніш, -чы́ніць; -чы́нены; зак., што.
Адводзячы, знімаючы або адстаўляючы ўбок тое, чым перакрыты ўваход ці выхад у якое-н. памяшканне (пасудзіну і пад.), зрабіць даступнай унутраную ці знешнюю прастору.
А. акно.
А. кубел.
|| незак. адчыня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отворя́ть несов. адчыня́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адчыня́цца, ‑яецца; незак.
1. Незак. да адчыніцца.
2. Зал. да адчыняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адху́тваць
‘адчыняць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адху́тваю |
адху́тваем |
| 2-я ас. |
адху́тваеш |
адху́тваеце |
| 3-я ас. |
адху́твае |
адху́тваюць |
| Прошлы час |
| м. |
адху́тваў |
адху́твалі |
| ж. |
адху́твала |
| н. |
адху́твала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адху́твай |
адху́твайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адху́тваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адчыні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адчыню́ |
адчы́нім |
| 2-я ас. |
адчы́ніш |
адчы́ніце |
| 3-я ас. |
адчы́ніць |
адчы́няць |
| Прошлы час |
| м. |
адчыні́ў |
адчыні́лі |
| ж. |
адчыні́ла |
| н. |
адчыні́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адчыні́ |
адчыні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адчыні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
отверза́ть несов., книжн., уст. адчыня́ць; расту́льваць, расхіля́ць, раскрыва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отпира́ть несов. адмыка́ць; адчыня́ць; (задвижку) адсо́ўваць; (крючок) адшчэ́пліваць, адшчапля́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)