адчаса́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адчашу́ адчэ́шам
2-я ас. адчэ́шаш адчэ́шаце
3-я ас. адчэ́ша адчэ́шуць
Прошлы час
м. адчаса́ў адчаса́лі
ж. адчаса́ла
н. адчаса́ла
Загадны лад
2-я ас. адчашы́ адчашы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адчаса́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адчаса́ць I сов. (кончить чесать) отчеса́ть;

а. лён — отчеса́ть лён

адчаса́ць II сов., плотн. оттеса́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчаса́ць, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., каго-што.

1. Чэшучы, сякерай зняць частку чаго‑н. Адчасаць край дошкі.

2. Разм. Адсцябаць, набіць. [Сёмка:] — Была навука, Сеў у панскія сані без друка, Мяне і адчасалі бізунамі. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оттеса́ть сов. адчаса́ць; (вытесать) вы́часаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчаса́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адчасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчаса́ны I отчёсанный; см. адчаса́ць I

адчаса́ны II плотн. оттёсанный; см. адчаса́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адчасаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчэ́сваць I несов. отчёсывать; см. адчаса́ць I

адчэ́сваць II несов., плотн. оттёсывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)