адціра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адціра́нне
Р. адціра́ння
Д. адціра́нню
В. адціра́нне
Т. адціра́ннем
М. адціра́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адціра́нне ср.

1. (пятен и т.п.) оттира́ние, отти́рка ж.;

2. (возвращение чувствительности) оттира́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адціраць — адцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оттира́ние

1. адціра́нне, -ння ср.;

2. адціска́нне, -ння ср., адпіха́нне, -ння ср.;

3. адціра́нне, -ння ср.; см. оттира́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отти́рка ж., разг. адціра́нне, -ння ср., адці́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)