адцяня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адцяня́ю адцяня́ем
2-я ас. адцяня́еш адцяня́еце
3-я ас. адцяня́е адцяня́юць
Прошлы час
м. адцяня́ў адцяня́лі
ж. адцяня́ла
н. адцяня́ла
Загадны лад
2-я ас. адцяня́й адцяня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адцяня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адцяня́ць несов., прям., перен. оттеня́ть; см. адцяні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адцяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., што.

1. Вылучаць, накладваючы цень, робячы цямнейшым па тоне. Адцяняць контуры на малюнку. // Рабіць ярчэйшым, выразнейшымм, падкрэсліваць колер, тон чаго‑н. [Дануся] была ў белай сукенцы-тэнісцы, якая так прыгожа адцяняла смуглае, загарэлае цела. Карпюк.

2. Вылучаць, падкрэсліваць, рабіць больш прыкметным. Вольга была апранена ў нешта падобнае да чорнага жакеціка, які адцяняў яе стройную постаць. Пестрак. // перан. Падкрэсліваць, рабіць выразным, узмацняць. Дзе-нідзе на сценах захаваліся квадраты шпалераў у свежым выглядзе. Гэта яшчэ больш адцяняла запушчанасць пакоя. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцяні́ць, -цяню́, -це́ніш, -це́ніць; -це́нены; зак., што.

1. Выдзеліць, паклаўшы цень, зрабіўшы цямнейшым па тоне.

А. прадмет на малюнку.

2. перан. Падкрэсліць, зрабіць больш прыкметным, выразнейшым, ярчэйшым; узмацніць.

А. стройную постаць цёмным касцюмам.

|| незак. адцяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оттеня́ть несов., прям., перен. адцяня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адцяні́ць, ‑цяню, ‑ценіш, ‑цаніць.

Зак. да адцяняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцяня́цца несов., возвр., страд. оттеня́ться; см. адцяня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адце́ньваць

‘адцяняць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адце́ньваю адце́ньваем
2-я ас. адце́ньваеш адце́ньваеце
3-я ас. адце́ньвае адце́ньваюць
Прошлы час
м. адце́ньваў адце́ньвалі
ж. адце́ньвала
н. адце́ньвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час адце́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нюансава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што і без дап.

Адцяняць, захоўваць ледзьве ўлоўныя пераходы, нюансы чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адцяня́цца, ‑яецца; незак.

1. Вылучацца, станавіцца больш прыкметным, акрэсленым. У ружовасці снегу адцяняюцца [адбіткі] конскіх падкоў. Бядуля.

2. Зал. да адцяняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)