адху́кваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адху́кваю адху́кваем
2-я ас. адху́кваеш адху́кваеце
3-я ас. адху́квае адху́кваюць
Прошлы час
м. адху́кваў адху́квалі
ж. адху́квала
н. адху́квала
Загадны лад
2-я ас. адху́квай адху́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адху́кваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адху́кваць несов. отогрева́ть (дыханием)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адху́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адхукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адху́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Адагрэць дыханнем.

А. рукі.

2. перан. Выратаваць, вярнуць сілы (доглядам, увагай і пад.).

Ледзь адхукалі малога.

|| незак. адху́кваць, -аю, -аеш. -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отогрева́ть несов. адаграва́ць; (дыханием — ещё) адху́кваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адху́квацца несов., страд. отогрева́ться; см. адху́кваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)