адхо́днае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. адхо́днае
Р. адхо́днага
Д. адхо́днаму
В. адхо́днае
Т. адхо́дным
М. адхо́дным

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адхо́днае, ‑ага, н.

Тое, што і адыходнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адхо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адхо́дны адхо́дная адхо́днае адхо́дныя
Р. адхо́днага адхо́днай
адхо́днае		 адхо́днага адхо́дных
Д. адхо́днаму адхо́днай адхо́днаму адхо́дным
В. адхо́дны (неадуш.)
адхо́днага (адуш.)		 адхо́дную адхо́днае адхо́дныя (неадуш.)
адхо́дных (адуш.)
Т. адхо́дным адхо́днай
адхо́днаю		 адхо́дным адхо́днымі
М. адхо́дным адхо́днай адхо́дным адхо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)