адурне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адурне́нне
Р. адурне́ння
Д. адурне́нню
В. адурне́нне
Т. адурне́ннем
М. адурне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адурне́нне ср. оглупле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оглупле́ние адурне́нне, -ння ср., адурма́ньванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)