адукава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адуку́юся адуку́емся
2-я ас. адуку́ешся адуку́ецеся
3-я ас. адуку́ецца адуку́юцца
Прошлы час
м. адукава́ўся адукава́ліся
ж. адукава́лася
н. адукава́лася
Загадны лад
2-я ас. адуку́йся адуку́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час адукава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адукава́цца сов. обучи́ться; просвети́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адукава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак.

Набыць адукацыю, прайсці выхаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

образова́ться​II сов. и несов. адукава́цца; вы́вучыцца, абучы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просвети́ться​I сов. (получить знания) атрыма́ць асве́ту, адукава́цца; (развить своё сознание) стаць свядо́мым, разві́ць свядо́масць (усведамле́нне, разуме́нне); (осознать) усвядо́міць; (обучиться) навучы́цца;

ма́ссы просвети́лись ма́сы адукава́ліся (ста́лі свядо́мымі, навучы́ліся).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)