адукава́ны, -ая, -ае.

Які мае адукацыю, рознабаковыя веды; культурны, выхаваны.

А. чалавек.

|| наз. адукава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адукава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адукава́ны адукава́ная адукава́нае адукава́ныя
Р. адукава́нага адукава́най
адукава́нае		 адукава́нага адукава́ных
Д. адукава́наму адукава́най адукава́наму адукава́ным
В. адукава́ны (неадуш.)
адукава́нага (адуш.)		 адукава́ную адукава́нае адукава́ныя (неадуш.)
адукава́ных (адуш.)
Т. адукава́ным адукава́най
адукава́наю		 адукава́ным адукава́нымі
М. адукава́ным адукава́най адукава́ным адукава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адукава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адукава́ны адукава́ная адукава́нае адукава́ныя
Р. адукава́нага адукава́най
адукава́нае		 адукава́нага адукава́ных
Д. адукава́наму адукава́най адукава́наму адукава́ным
В. адукава́ны (неадуш.)
адукава́нага (адуш.)		 адукава́ную адукава́нае адукава́ныя (неадуш.)
адукава́ных (адуш.)
Т. адукава́ным адукава́най
адукава́наю		 адукава́ным адукава́нымі
М. адукава́ным адукава́най адукава́ным адукава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адукава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адукава́ны адукава́ная адукава́нае адукава́ныя
Р. адукава́нага адукава́най
адукава́нае		 адукава́нага адукава́ных
Д. адукава́наму адукава́най адукава́наму адукава́ным
В. адукава́ны (неадуш.)
адукава́нага (адуш.)		 адукава́ную адукава́нае адукава́ныя (неадуш.)
адукава́ных (адуш.)
Т. адукава́ным адукава́най
адукава́наю		 адукава́ным адукава́нымі
М. адукава́ным адукава́най адукава́ным адукава́ных

Кароткая форма: адукава́на.

Іншыя варыянты: адуко́ваны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адукава́ны образо́ванный; просвещённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адукава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адукаваць.

2. у знач. прым. Які атрымаў шырокую адукацыю, мае рознабаковыя веды. [Янка] вучыўся ў беларускай гімназіі, і здаваўся нам тады вельмі адукаваным і разумным чалавекам. Брыль. // Інтэлігентны, культурны, выхаваны. Каб Раманчык быў паэт, ён цяпер злажыў бы самую жаласную элегію самому сабе, але ён — толькі проста адукаваны чалавек, здольны глыбока адчуваць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адуко́ваны, см. адукава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асве́чаны, -ая, -ае.

Адукаваны, развіты, культурны.

А. чалавек.

|| наз. асве́чанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

надзвыча́йна, прысл.

1. У высокай ступені.

Н. адукаваны чалавек.

2. Вельмі, надта.

Адбылася н. прыемная размова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

образо́ванный​II (получивший образование) адукава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)