адтыка́ць гл. адаткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адтыка́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адтыка́ю адтыка́ем
2-я ас. адтыка́еш адтыка́еце
3-я ас. адтыка́е адтыка́юць
Прошлы час
м. адтыка́ў адтыка́лі
ж. адтыка́ла
н. адтыка́ла
Загадны лад
2-я ас. адтыка́й адтыка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адтыка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адтыка́ць несов. (вынимать затычку) открыва́ть, оттыка́ть; (открывать бутылку и т.п. — ещё) отку́поривать, раску́поривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адтыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адаткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адаткну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што (разм.).

Адкрыць, выцягнуўшы корак, затычку.

А. бутэльку.

|| незак. адтыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адтыка́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оттыка́ть несов. адтыка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адтыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адтыкаць — адаткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтыка́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адаткнуцца.

2. Зал. да адтыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раску́поривать несов.

1. (бутылку) адтыка́ць, адкарко́ўваць;

2. (бочку) адтыка́ць, адшпунто́ўваць;

3. в др. знач. раскупо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адтыка́нне ср., разг. открыва́ние; отку́порка ж., раску́порка ж., раску́поривание; см. адтыка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)