1. Трасучы, аддзяліць што
2. Пашкодзіць трасеннем (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Трасучы, аддзяліць што
2. Пашкодзіць трасеннем (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адтрасу́ | адтрасё́м | |
| адтрасе́ш | адтрасяце́ | |
| адтрасе́ | адтрасу́ць | |
| Прошлы час | ||
| адтро́с | адтрэ́слі | |
| адтрэ́сла | ||
| адтрэ́сла | ||
| Загадны лад | ||
| адтрасі́ | адтрасі́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адтро́сшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. (отделить, встряхивая) оттряхну́ть, оттрясти́;
2. (повредить тряской) оттрясти́;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Моцна ўстрэсваючы што‑н., выдаліць (пыл, гразь і інш.).
2. Пашкодзіць трасеннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
оттрясти́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оттряхну́ть
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адтраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адтраса́ць
1. (отделять, встряхивая) оттря́хивать, оттряса́ть;
2. (повреждать тряской) оттряса́ть;
1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)