адтачы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -то́чыцца; зак.

Стаць вострым, вастрэйшым пасля тачэння.

Сякера добра адтачылася.

|| незак. адто́чвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адтачы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адто́чыцца адто́чацца
Прошлы час
м. адтачы́ўся адтачы́ліся
ж. адтачы́лася
н. адтачы́лася

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Адтачы́цца ’адкарміцца, паправіцца’ (Яўс.). Відаць, да тачыць ’грызці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)