адта́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. адта́йванне
Р. адта́йвання
Д. адта́йванню
В. адта́йванне
Т. адта́йваннем
М. адта́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адта́йванне ср. отта́ивание; см. адта́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адта́йванне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. адтайваць — адтаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отта́ивание

1. адтава́нне, -ння ср.;

2. адта́йванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)