адсява́цца гл. адсеяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсява́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адсява́юся адсява́емся
2-я ас. адсява́ешся адсява́ецеся
3-я ас. адсява́ецца адсява́юцца
Прошлы час
м. адсява́ўся адсява́ліся
ж. адсява́лася
н. адсява́лася
Загадны лад
2-я ас. адсява́йся адсява́йцеся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсява́цца несов.

1. отсе́иваться, отсева́ться; см. адсе́яцца 1;

2. страд. отсе́иваться, отсева́ться; пересева́ться, пересе́иваться; см. адсява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсява́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адсеяцца.

2. Зал. да адсяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсе́яцца, -се́юся, -се́ешся, -се́ецца; -се́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аддзяліцца пры прасейванні.

Вотруб’е адсеялася ад мукі.

2. перан. Выбыць са складу чаго-н.

Частка студэнтаў адсеялася.

3. Скончыць сяўбу.

Адсеяліся калгасы рана.

|| незак. адсе́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца і адсява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. адсе́йванне, -я, н., адсява́нне, -я, н. і адсе́ў, -се́ву, м. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отсева́ться возвр., страд. адсява́цца, адсе́йвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отсе́иваться возвр., страд. адсе́йвацца, адсява́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адсяваць — адсеяць і адсявацца — адсеяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсе́йвацца несов., возвр., страд

1. см. адсява́цца;

2. перен. отсе́иваться; см. адсе́яцца 2, адсе́йваць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсе́ў, ‑севу, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адсейваць, адсяваць — адсеяць і адсейвацца, адсявацца — адсеяцца.

2. Тое, што адсеялася ў часе прасейвання, што аказалася непрыдатным, што не адпавядае запатрабаванням і асталося за межамі чаго‑н. У трэцяй, апошняй, групе застаўся самы адсеў, — старыя мужчыны, ужо не касцы, і падлеткі — яшчэ не касцы. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)