адсыха́ць гл. адсохнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсыха́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адсыха́е адсыха́юць
Прошлы час
м. адсыха́ў адсыха́лі
ж. адсыха́ла
н. адсыха́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час адсыха́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсыха́ць несов., перен. отсыха́ть; см. адсо́хнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсыха́ць, ‑ае.

Незак. да адсохнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсо́хнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -со́хне; -со́х, -хла; зак.

1. Пра часткі раслін: засохшы, адпасці.

Галінка адсохла.

2. Пра частку цела: страціць здольнасць рухацца, дзейнічаць з прычыны хваробы (разм.).

Рука адсохла.

◊

Каб табе язык адсох — праклён таму, хто нядобра сказаў.

|| незак. адсыха́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отсыха́ть несов. адсыха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)