адсцё́баць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адсцё́баю адсцё́баем
2-я ас. адсцё́баеш адсцё́баеце
3-я ас. адсцё́бае адсцё́баюць
Прошлы час
м. адсцё́баў адсцё́балі
ж. адсцё́бала
н. адсцё́бала
Загадны лад
2-я ас. адсцё́бай адсцё́байце
Дзеепрыслоўе
прош. час адсцё́баўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсцёбаць сов. отстега́ть, отхлеста́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсцяба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ба́ны і адсцёбаць, -аю, -аеш, -ае; -цёбаны; зак., каго-што.

Набіць, сцябаючы; адлупцаваць, адхвастаць.

А. лазінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсцяба́ць сов., см. адсцёбаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)