адсцё́баць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адсцё́баю |
адсцё́баем |
| 2-я ас. |
адсцё́баеш |
адсцё́баеце |
| 3-я ас. |
адсцё́бае |
адсцё́баюць |
| Прошлы час |
| м. |
адсцё́баў |
адсцё́балі |
| ж. |
адсцё́бала |
| н. |
адсцё́бала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адсцё́бай |
адсцё́байце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адсцё́баўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адсцёбаць сов. отстега́ть, отхлеста́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адсцяба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ба́ны і адсцёбаць, -аю, -аеш, -ае; -цёбаны; зак., каго-што.
Набіць, сцябаючы; адлупцаваць, адхвастаць.
А. лазінай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адсцяба́ць сов., см. адсцёбаць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)