адсу́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адсу́джваю |
адсу́джваем |
| 2-я ас. |
адсу́джваеш |
адсу́джваеце |
| 3-я ас. |
адсу́джвае |
адсу́джваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адсу́джваў |
адсу́джвалі |
| ж. |
адсу́джвала |
| н. |
адсу́джвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адсу́джвай |
адсу́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
адсу́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адсу́джваць несов. отсу́живать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адсу́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адсудзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отсу́живать несов., разг. адсу́джваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)