адсту́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Перадаць, выканаць, зрабіць, стукаючы па чым-н.

А. такт.

Гадзіннік адстукаў 12 гадзін.

2. Стукаючы, пашкодзіць.

А. сабе ўсе пальцы.

|| незак. адсту́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсту́каць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адсту́каю адсту́каем
2-я ас. адсту́каеш адсту́каеце
3-я ас. адсту́кае адсту́каюць
Прошлы час
м. адсту́каў адсту́калі
ж. адсту́кала
н. адсту́кала
Загадны лад
2-я ас. адсту́кай адсту́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адсту́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсту́каць сов., разг.

1. отсту́кать;

а. такт мело́дыі — отсту́кать такт мело́дии;

2. (перестать стучать) отстуча́ть;

3. прост. (срок наказания, службы) отбы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсту́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што. Стукам, ударамі перадаць што‑н. Адступаць мелодыю. Адступаць тэлеграму. // Разм. Надрукаваць на машынцы. Адстукаць старонку тэксту. // Прабіць, адлічыць (пра час). Адстукаў гадзіннік Дванаццаць гадзін, Год новы страсае Сняжок на парозе. Хведаровіч.

2. Прапрацаваць нейкі час (малатком, сякерай, тэлеграфным ключом і пад.). Пайшоў наш хлопец да местачковага шаўца Янкеля.. стукаць малатком, ладзячы атопкі. Адстукае ён там патрэбныя гадзіны і зноў ходзіць па мястэчку. Шахавец. [Мірон Сцяпанавіч Бельскі] тры гады на тэлеграфе адстукаў. Ракітны. // Разм. Перастаць стукаць, спыніць стук.

3. перан. Разм. Адбыць прызначаны тэрмін (зняволення, службы). — Судзіўся? — гледзячы ва ўпор; запытаўся.. [Рыбакоў] у паддопытнага.. — Судзіўся, грамадзянін начальнік. — За што? — Самі ведаеце, самагонку гнаў, тры гады, як піць даць, адстукаў. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отсту́кать сов., разг. адсту́каць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отстуча́ть сов., разг. адсту́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсту́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адстукаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсту́каны разг. отсту́канный; см. адсту́каць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсту́кваць несов., разг. отсту́кивать; см. адсту́каць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгу́паць

‘глуха адстукаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адгу́паю адгу́паем
2-я ас. адгу́паеш адгу́паеце
3-я ас. адгу́пае адгу́паюць
Прошлы час
м. адгу́паў адгу́палі
ж. адгу́пала
н. адгу́пала
Загадны лад
2-я ас. адгу́пай адгу́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адгу́паўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)