адстраля́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адстраля́ю адстраля́ем
2-я ас. адстраля́еш адстраля́еце
3-я ас. адстраля́е адстраля́юць
Прошлы час
м. адстраля́ў адстраля́лі
ж. адстраля́ла
н. адстраля́ла
Загадны лад
2-я ас. адстраля́й адстраля́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адстраля́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адстраля́ць сов., в разн. знач. отстреля́ть;

а. дзічы́ну — отстреля́ть дичь;

узво́д ~ля́ў — взвод отстреля́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адстраля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

1. каго. Забіць (з прамысловай або якой‑н. іншай мэтай) на паляванні пэўную колькасць якой‑н. дзічыны.

2. Скончыць, перастаць страляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отстреля́ть сов., охотн. адстраля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адстраля́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адстраляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстрэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адстрэліць, адстраляць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстрэ́льваць I несов., охот. (к адстраля́ць) отстре́ливать

адстрэ́льваць II несов., разг. отстре́ливать; см. адстрэ́ліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)