адсто́йны, -ая, -ае.

Які служыць для адстойвання, ачышчэння вадкасці.

А. бак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсто́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адсто́йны адсто́йная адсто́йнае адсто́йныя
Р. адсто́йнага адсто́йнай
адсто́йнае		 адсто́йнага адсто́йных
Д. адсто́йнаму адсто́йнай адсто́йнаму адсто́йным
В. адсто́йны (неадуш.)
адсто́йнага (адуш.)		 адсто́йную адсто́йнае адсто́йныя (неадуш.)
адсто́йных (адуш.)
Т. адсто́йным адсто́йнай
адсто́йнаю		 адсто́йным адсто́йнымі
М. адсто́йным адсто́йнай адсто́йным адсто́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсто́йны тех. отсто́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсто́йны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для ачышчэння вадкасці шляхам адстойвання. Адстойная камера. Адстойны бак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отсто́йный адсто́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сепара́тар, ‑а, м.

1. Апарат для выдзялення аднаго рэчыва з саставу другога. Малочны сепаратар. Адстойны сепаратар. Магнітны сепаратар. □ Сапраўды, неразумна адвозіць малако за дваццаць кіламетраў на малочны пункт толькі дзеля таго, каб там прапусцілі яго праз сепаратар. Дуброўскі.

2. У машынабудаванні — металічная або пластмасавая, абойма для раздзялення шарыкаў або ролікаў у падшыпніках.

[Ад лац. separator — аддзяліцель.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)