адсто́ены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адсто́ены адсто́еная адсто́енае адсто́еныя
Р. адсто́енага адсто́енай
адсто́енае		 адсто́енага адсто́еных
Д. адсто́енаму адсто́енай адсто́енаму адсто́еным
В. адсто́ены (неадуш.)
адсто́енага (адуш.)		 адсто́еную адсто́енае адсто́еныя (неадуш.)
адсто́еных (адуш.)
Т. адсто́еным адсто́енай
адсто́енаю		 адсто́еным адсто́енымі
М. адсто́еным адсто́енай адсто́еным адсто́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсто́ены (о жидкости) отстоя́вшийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсто́ены, ‑ая, ‑ае.

Які адстаяўся; у якога ўтварыўся асадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)