Verbum

анлайнавы слоўнік

адстаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адстаўля́ць несов.

1. в разн. знач. отставля́ть; относи́ть;

2. (выставлять вперёд) выпя́чивать;

1, 2 см. адста́віць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адстаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да адставіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак.

1. што. Паставіць на новае месца, пераставіць.

А. крэсла ўбок.

2. што. Адвесці ўбок, выставіць.

А. нагу.

3. каго-што. Звольніць, зняць; вызваліць ад выканання якіх-н. абавязкаў; пазбавіць магчымасці займацца якой-н. справай (уст.).

А. ад выканання абавязкаў.

4. што і без дап. Адста́віць! Каманда, якая азначае адмену папярэдняй каманды або загад спыніць што-н.

А. размовы ў страі!

|| незак. адстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адстаўля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да адстаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отслоня́ть несов. адстаўля́ць, адсо́ўваць, адхіля́ць, адхіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адстаўля́цца несов., страд. отставля́ться; относи́ться; выпя́чиваться; см. адстаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отставля́ть несов.

1. (отодвигать) адстаўля́ць;

2. (давать отставку) дава́ць адста́ўку, звальня́ць, зніма́ць (з паса́ды);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)