адспява́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адспява́ны |
адспява́ная |
адспява́нае |
адспява́ныя |
| Р. |
адспява́нага |
адспява́най адспява́нае |
адспява́нага |
адспява́ных |
| Д. |
адспява́наму |
адспява́най |
адспява́наму |
адспява́ным |
| В. |
адспява́ны (неадуш.) адспява́нага (адуш.) |
адспява́ную |
адспява́нае |
адспява́ныя (неадуш.) адспява́ных (адуш.) |
| Т. |
адспява́ным |
адспява́най адспява́наю |
адспява́ным |
адспява́нымі |
| М. |
адспява́ным |
адспява́най |
адспява́ным |
адспява́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адспява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адспява́ны |
адспява́ная |
адспява́нае |
адспява́ныя |
| Р. |
адспява́нага |
адспява́най адспява́нае |
адспява́нага |
адспява́ных |
| Д. |
адспява́наму |
адспява́най |
адспява́наму |
адспява́ным |
| В. |
адспява́ны (неадуш.) адспява́нага (адуш.) |
адспява́ную |
адспява́нае |
адспява́ныя (неадуш.) адспява́ных (адуш.) |
| Т. |
адспява́ным |
адспява́най адспява́наю |
адспява́ным |
адспява́нымі |
| М. |
адспява́ным |
адспява́най |
адспява́ным |
адспява́ных |
Кароткая форма: адспява́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адспява́ны отпе́тый; см. адспява́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адспява́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адспяваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отпе́тый
1. прич. адспява́ны, адпе́ты;
2. прил. (о человеке) разг. прапа́шчы, ко́нчаны, адпе́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)