адсо́ўны, -ая, -ае.

Такі, які можна адсунуць; прыстасаваны для адсоўвання.

Адсоўная засаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адсо́ўны адсо́ўная адсо́ўнае адсо́ўныя
Р. адсо́ўнага адсо́ўнай
адсо́ўнае		 адсо́ўнага адсо́ўных
Д. адсо́ўнаму адсо́ўнай адсо́ўнаму адсо́ўным
В. адсо́ўны (неадуш.)
адсо́ўнага (адуш.)		 адсо́ўную адсо́ўнае адсо́ўныя (неадуш.)
адсо́ўных (адуш.)
Т. адсо́ўным адсо́ўнай
адсо́ўнаю		 адсо́ўным адсо́ўнымі
М. адсо́ўным адсо́ўнай адсо́ўным адсо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсо́ўны отдвижно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Прыстасаванне для адсоўвання. Адсоўныя дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отдвижно́й адсо́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)