адсо́рбер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адсо́рбер |
адсо́рберы |
| Р. |
адсо́рбера |
адсо́рбераў |
| Д. |
адсо́рберу |
адсо́рберам |
| В. |
адсо́рбер |
адсо́рберы |
| Т. |
адсо́рберам |
адсо́рберамі |
| М. |
адсо́рберы |
адсо́рберах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адсо́рбер физ., хим. адсо́рбер, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)