адслу́жваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адслу́жваю адслу́жваем
2-я ас. адслу́жваеш адслу́жваеце
3-я ас. адслу́жвае адслу́жваюць
Прошлы час
м. адслу́жваў адслу́жвалі
ж. адслу́жвала
н. адслу́жвала
Загадны лад
2-я ас. адслу́жвай адслу́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адслу́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адслу́жваць несов., в разн. знач. отслу́живать; см. адслужы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адслу́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; што.

Незак. да адслужыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адслужы́ць, -лужу́, -лу́жыш, -лу́жыць; -лу́жаны; зак.

1. Прабыць на службе, папрацаваць нейкі час.

А. дваццаць гадоў у лясніцтве.

2. Адбыць тэрмін вайсковай службы; скончыць служыць.

А. два гады ў арміі.

3. Службай адплаціць, адрабіць за што-н.

А. за шкоду.

4. Зрабіцца непрыгодным, перастаць адпавядаць свайму прызначэнню.

5. Адправіць набажэнства.

А. імшу.

|| незак. адслу́жваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отслу́живать несов. адслу́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)