адсе́чны гл. адсячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсе́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адсе́чны адсе́чная адсе́чнае адсе́чныя
Р. адсе́чнага адсе́чнай
адсе́чнае		 адсе́чнага адсе́чных
Д. адсе́чнаму адсе́чнай адсе́чнаму адсе́чным
В. адсе́чны (неадуш.)
адсе́чнага (адуш.)		 адсе́чную адсе́чнае адсе́чныя (неадуш.)
адсе́чных (адуш.)
Т. адсе́чным адсе́чнай
адсе́чнаю		 адсе́чным адсе́чнымі
М. адсе́чным адсе́чнай адсе́чным адсе́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсе́чны спец. отсе́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсячы́ і адсе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; -се́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; зак.

1. што. Аддзяліць, ударыўшы чым-н. вострым.

А. сухую галіну.

2. перан., каго-што. Рашуча пазбавіцца чаго-н., парваць сувязь з кім-, чым-н.

А. ранейшыя прывычкі.

3. Сказаць, адказаць у рэзкай, катэгарычнай форме.

Не сказаў, а адсек: не буду!

|| незак. адсяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. адсяка́нне, -я, н.

|| наз. адсячэ́нне, -я, н.

А. артылерыйскі агонь.

◊

Даць галаву на адсячэнне — запэўніць у праўдзівасці чаго-н. (разм.).

|| прым. адсе́чны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отсечный воен. адсе́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)