адсе́кчы гл. адсячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсе́кчы

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адсяку́ адсячо́м
2-я ас. адсячэ́ш адсечаце́
3-я ас. адсячэ́ адсяку́ць
Прошлы час
м. адсе́к адсе́клі
ж. адсе́кла
н. -
Загадны лад
2-я ас. адсячы́ адсячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адсе́кшы

Іншыя варыянты: адсячы́.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсе́кчы сов., см. адсячы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсе́кчы, ‑сяку, ‑сячэш, ‑сячэ; ‑сячом, ‑сечаце, ‑сякуць; пр. адсек, ‑секла.

Тое, што і адсячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсячы́ і адсе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; -се́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; зак.

1. што. Аддзяліць, ударыўшы чым-н. вострым.

А. сухую галіну.

2. перан., каго-што. Рашуча пазбавіцца чаго-н., парваць сувязь з кім-, чым-н.

А. ранейшыя прывычкі.

3. Сказаць, адказаць у рэзкай, катэгарычнай форме.

Не сказаў, а адсек: не буду!

|| незак. адсяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. адсяка́нне, -я, н.

|| наз. адсячэ́нне, -я, н.

А. артылерыйскі агонь.

◊

Даць галаву на адсячэнне — запэўніць у праўдзівасці чаго-н. (разм.).

|| прым. адсе́чны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсе́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адсячы (адсекчы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсячэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адсячы (у 1, 2 знач.), адсекчы.

•••

Даць галаву на адсячэнне гл. даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсячы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адсяку́ адсячо́м
2-я ас. адсячэ́ш адсечаце́
3-я ас. адсячэ́ адсяку́ць
Прошлы час
м. адсе́к адсе́клі
ж. адсе́кла
н. -
Загадны лад
2-я ас. адсячы́ адсячы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адсе́кшы

Іншыя варыянты: адсе́кчы.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адсяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да адсячы (у 1 знач.), адсекчы.

2. Аддзяляць чым‑н. (рыскай, палоскай і пад.) частку чаго‑н. Верх высокай тэлемачты адсякала ў небе барвовая палоска. Пташнікаў. // Спец. Аддзяляць частку геаметрычнай плоскасці, адрэзка прамой.

3. Пазбавіць магчымасці рухацца ў пэўным напрамку. На захад, адсякаючы адыход у Турэц, імчаліся коннікі. Брыль.

4. Незак. да адсячы, адсекчы (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́хнуць

‘прашаптаць, сказаць паўшэптам што-небудзь і без прамога дапаўнення; абурыцца; адсекчы, падрапаць што-небудзь, ударыць каго-небудзь і без прамога дапаўнення (па чым-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шы́хну шы́хнем
2-я ас. шы́хнеш шы́хнеце
3-я ас. шы́хне шы́хнуць
Прошлы час
м. шы́хнуў шы́хнулі
ж. шы́хнула
н. шы́хнула
Загадны лад
2-я ас. шы́хні шы́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час шы́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)