адса́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. адса́дка
Р. адса́дкі
Д. адса́дцы
В. адса́дку
Т. адса́дкай
адса́дкаю
М. адса́дцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адса́дка ж., тех. отса́дка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адсадзіць (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адса́дак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адса́дак адса́дкі
Р. адса́дка адса́дкаў
Д. адса́дку адса́дкам
В. адса́дак адса́дкі
Т. адса́дкам адса́дкамі
М. адса́дку адса́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

отса́дка ж.

1. сад. адса́джванне, -ння ср.;

2. техн. адса́дка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)