адса́дачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адса́дачны |
адса́дачная |
адса́дачнае |
адса́дачныя |
| Р. |
адса́дачнага |
адса́дачнай адса́дачнае |
адса́дачнага |
адса́дачных |
| Д. |
адса́дачнаму |
адса́дачнай |
адса́дачнаму |
адса́дачным |
| В. |
адса́дачны (неадуш.) адса́дачнага (адуш.) |
адса́дачную |
адса́дачнае |
адса́дачныя (неадуш.) адса́дачных (адуш.) |
| Т. |
адса́дачным |
адса́дачнай адса́дачнаю |
адса́дачным |
адса́дачнымі |
| М. |
адса́дачным |
адса́дачнай |
адса́дачным |
адса́дачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адса́дачны тех. отса́дочный;
~ная машы́на — отса́дочная маши́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адса́дачны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які служыць для аддзялення карысных выкапняў ад пустых народ шляхам адсадкі. Адсадачная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адсадзі́ць, -саджу́, -са́дзіш, -са́дзіць; -са́джаны; зак.
1. каго-што. Аддзяліць ад іншых, пасадзіць на іншае месца.
Адсадзілі свавольніка на заднюю парту.
2. каго. Аддзяліць ад маткі.
А. цяля.
3. што. Аддзяліўшы, пасадзіць у іншым месцы (расліну).
А. малады куст парэчак.
|| незак. адса́джваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. адса́джванне, -я, н.
|| прым. адса́дачны, -ая, -ае (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отса́дочный техн. адса́дачны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)