адса́дак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адса́дак |
адса́дкі |
| Р. |
адса́дка |
адса́дкаў |
| Д. |
адса́дку |
адса́дкам |
| В. |
адса́дак |
адса́дкі |
| Т. |
адса́дкам |
адса́дкамі |
| М. |
адса́дку |
адса́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адса́дак, -дка м., сад. отса́док
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адса́дак, ‑дка, м.
Спец. Адсаджаная расліна; флянс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отса́док сад. флянс, род. фля́нса м., адса́дак, -дка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)