адру́знуць гл. друзнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адру́знуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адру́зну адру́знем
2-я ас. адру́знеш адру́знеце
3-я ас. адру́зне адру́знуць
Прошлы час
м. адру́з адру́злі
ж. адру́зла
н. адру́зла
Дзеепрыслоўе
прош. час адру́зшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адру́знуць сов., разг. стать дря́блым, одря́бнуть, одрябле́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адру́знуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. адруз, ‑ла; зак.

Разм. Стаць адрузлым. Усё скрозь закіпела: снег адруз, з узгоркаў паімчалі ручаіны. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дру́знуць, -ну, -неш, -не; друз, -зла; -ні; незак. (разм.).

Станавіцца друзлым.

Мышцы пачалі д.

Скура друзне.

|| зак. адру́знуць, -ну, -неш, -не; адру́з, -зла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Адру́знуць, адрузлы (БРС). Гл. друзнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

одрябле́ть сов., прост. адру́знуць; (стать вялым) зрабі́цца вя́лым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одря́бнуть сов., прост. адру́знуць; (стать вялым) зрабі́цца вя́лым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)