адро́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адро́ены |
адро́еная |
адро́енае |
адро́еныя |
| Р. |
адро́енага |
адро́енай адро́енае |
адро́енага |
адро́еных |
| Д. |
адро́енаму |
адро́енай |
адро́енаму |
адро́еным |
| В. |
адро́ены (неадуш.) адро́енага (адуш.) |
адро́еную |
адро́енае |
адро́еныя (неадуш.) адро́еных (адуш.) |
| Т. |
адро́еным |
адро́енай адро́енаю |
адро́еным |
адро́енымі |
| М. |
адро́еным |
адро́енай |
адро́еным |
адро́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адро́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адро́ены |
адро́еная |
адро́енае |
адро́еныя |
| Р. |
адро́енага |
адро́енай адро́енае |
адро́енага |
адро́еных |
| Д. |
адро́енаму |
адро́енай |
адро́енаму |
адро́еным |
| В. |
адро́ены (неадуш.) адро́енага (адуш.) |
адро́еную |
адро́енае |
адро́еныя (неадуш.) адро́еных (адуш.) |
| Т. |
адро́еным |
адро́енай адро́енаю |
адро́еным |
адро́енымі |
| М. |
адро́еным |
адро́енай |
адро́еным |
адро́еных |
Кароткая форма: адро́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адро́ены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адраіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)