адратава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго-што.

Выратаваць ад гібелі, знішчэння і пад.

А. чалавека ад смерці.

|| незак. адрато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адратава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адрату́ю адрату́ем
2-я ас. адрату́еш адрату́еце
3-я ас. адрату́е адрату́юць
Прошлы час
м. адратава́ў адратава́лі
ж. адратава́ла
н. адратава́ла
Загадны лад
2-я ас. адрату́й адрату́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адратава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адратава́ць сов. спасти́; изба́вить; (вылечить — ещё) отходи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адратава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Выратаваць ад гібелі, знішчэння; уберагчы ад таго, што немінуча нясе бяду або гібель. Цяпер пан Длугошыц вярнуўся ў сваё радавое гняздо, вярнуўся, як чалавек, які тапіўся і якога адратавалі ад смерці. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрато́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адратаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адратава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адратаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адратава́ны спасённый; изба́вленный; отхо́женный; см. адратава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адха́яць, -ха́ю, -ха́еш, -ха́е; -ха́й; -ха́яны; зак., каго-што.

1. Вярнуць прытомнасць; адратаваць (разм.).

А. хворага.

2. Ачысціць, адмыць, агледзець.

|| незак. адха́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адха́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спасти́ сов. вы́ратаваць, мног., разг. павырато́ўваць; (уберечь) уратава́ць; (отходить) адратава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адха́яць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

1. Разм. Вярнуць прытомнасць, жыццё; адратаваць. Міхась затуліў.. [жорава] халатам. А сябрукі, адбіраючы жорава, затузалі хлопца так, што ён самлеў. Хлопцы спалохаліся, адхаялі яго, завялі дахаты і жорава яму аддалі. Брыль.

2. Ачысціць, адмыць, агледзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)