адрадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак., каго-што.

Выклікаць адраджэнне каго-, чаго-н., аднавіць пасля перыяду разбурэння, заняпаду.

А. горад.

А. традыцыі.

|| незак. адраджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адра́дзіць

‘адгаварыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адра́джу адра́дзім
2-я ас. адра́дзіш адра́дзіце
3-я ас. адра́дзіць адра́дзяць
Прошлы час
м. адра́дзіў адра́дзілі
ж. адра́дзіла
н. адра́дзіла
Загадны лад
2-я ас. адра́дзь адра́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час адра́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адрадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адраджу́ адро́дзім
2-я ас. адро́дзіш адро́дзіце
3-я ас. адро́дзіць адро́дзяць
Прошлы час
м. адрадзі́ў адрадзі́лі
ж. адрадзі́ла
н. адрадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. адрадзі́ адрадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адрадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адрадзі́ць сов.

1. (вызвать возобновление чего-л.) возроди́ть, восстанови́ть;

а. прамысло́васць — возроди́ть (восстанови́ть) промы́шленность;

2. (восстановить чьи-л. силы) возроди́ть, воскреси́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адрадзі́ць, ‑раджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., што.

Аднавіць пасля перыяду разбурэння, заняпаду, часовага знікнення; выклікаць уздым, росквіт чаго‑н. Адрадзіць прамысловасць, гаспадарку. Адрадзіць традыцыі. □ Тое, што.. [Наталля Пятроўна] так хвалюецца, адрадзіла ў Сяргея надзею, якая амаль ужо згасала. Шамякін. [Андрэй:] «Ты сваім лістом усхвалявала мяне да апошняга, адрадзіла ўсё, што было між намі». Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

возроди́ть сов. адрадзі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адраджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адрадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адро́джаны

1. возрождённый, восстано́вленный;

2. возрождённый, воскрешённый;

1, 2 см. адрадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узнаві́ць, -наўлю́, -но́віш, -но́віць; -но́ўлены; зак., што.

1. Стварыць нанава.

У. капітал.

2. Аднавіць, адрадзіць разбуранае.

У. горад.

3. Пачаць зноў перапыненае.

У. знаёмства.

4. Аднавіць, паўтарыць у копіі: творча аднавіць.

У. што-н. у памяці.

У. партрэт.

|| незак. узнаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. узнаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адро́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адрадзіць.

2. у знач. прым. Які адрадзіўся, аднавіўся. Адроджаная зямля. Беларускі народ ганарыцца сваімі адроджанымі гарадамі і вёскамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)