адпі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адпі́ты адпі́тая адпі́тае адпі́тыя
Р. адпі́тага адпі́тай
адпі́тае		 адпі́тага адпі́тых
Д. адпі́таму адпі́тай адпі́таму адпі́тым
В. адпі́ты (неадуш.)
адпі́тага (адуш.)		 адпі́тую адпі́тае адпі́тыя (неадуш.)
адпі́тых (адуш.)
Т. адпі́тым адпі́тай
адпі́таю		 адпі́тым адпі́тымі
М. адпі́тым адпі́тай адпі́тым адпі́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адпі́ты адпі́тая адпі́тае адпі́тыя
Р. адпі́тага адпі́тай
адпі́тае		 адпі́тага адпі́тых
Д. адпі́таму адпі́тай адпі́таму адпі́тым
В. адпі́ты (неадуш.)
адпі́тага (адуш.)		 адпі́тую адпі́тае адпі́тыя (неадуш.)
адпі́тых (адуш.)
Т. адпі́тым адпі́тай
адпі́таю		 адпі́тым адпі́тымі
М. адпі́тым адпі́тай адпі́тым адпі́тых

Кароткая форма: адпі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпі́ты отпи́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́тпи́тый адпі́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпі́ць, адап’ю́, адап’е́ш, адап’е́; адап’ём, адап’яце́, адап’ю́ць; адпі́ў, -піла́, -ло́; адпі́; адпі́ты; зак.

1. што і чаго. Выпіць крыху, частку чаго-н.

А. квасу.

А. паўшклянкі малака.

2. Скончыць піць (разм.).

|| незак. адпіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)