адпі́свацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адпі́сваюся |
адпі́сваемся |
| 2-я ас. |
адпі́сваешся |
адпі́сваецеся |
| 3-я ас. |
адпі́сваецца |
адпі́сваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
адпі́сваўся |
адпі́сваліся |
| ж. |
адпі́свалася |
| н. |
адпі́свалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адпі́свайся |
адпі́свайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адпі́сваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адпі́свацца несов.
1. (давать письменный формальный ответ) отпи́сываться;
2. страд. отпи́сываться; см. адпі́сваць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адпі́свацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да адпісацца.
2. Зал. да адпісваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпіса́цца, -пішу́ся, -пі́шашся, -пі́шацца; -пішы́ся; зак. (разм.).
Даць фармальны адказ, абмежавацца адпіскай.
|| незак. адпі́свацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отпи́сываться
1. (отчисляться, уничтожать свою приписку к чему-л.) адпі́свацца;
2. (отделываться письмами, письменными сообщениями) разг. адпі́свацца; см. отписа́ться;
3. страд. апі́свацца; пераво́дзіцца, перадава́цца; см. отпи́сывать 1, 2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)