адпіна́ць гл. адпяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпіна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпіна́ю адпіна́ем
2-я ас. адпіна́еш адпіна́еце
3-я ас. адпіна́е адпіна́юць
Прошлы час
м. адпіна́ў адпіна́лі
ж. адпіна́ла
н. адпіна́ла
Загадны лад
2-я ас. адпіна́й адпіна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпіна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпіна́ць несов.

1. отдёргивать (занавеску, штору и т.п.);

2. отпуска́ть, ослабля́ть; отвя́зывать;

3. отгора́живать, отделя́ть (занавеской, шторой);

1-3 см. адпя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адапну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

Тое, што і адпяць.

|| незак. адпіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпя́ць, адапну́, адапне́ш, адапне́; адапнём, адапняце́, адапну́ць; адпя́ў, -пя́ла; адапні́; адпя́ты; зак., каго-што.

1. Аддзяліць, павесіўшы фіранку, штору і пад.

А. сабе куток у хаце.

2. Адвязаць што-н. падцягнутае.

А. падпругу ў каня.

|| незак. адпіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Адпіна́ць ’адгарожваць, адвязваць’ (БРС, Гарэц.), адпінацца ’адмаўляцца’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб., Касп.) да пяць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)