адпя́ць, адапну́, адапне́ш, адапне́; адапнём, адапняце́, адапну́ць; адпя́ў, -пя́ла; адапні́; адпя́ты; зак., каго-што.

1. Аддзяліць, павесіўшы фіранку, штору і пад.

А. сабе куток у хаце.

2. Адвязаць што-н. падцягнутае.

А. падпругу ў каня.

|| незак. адпіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адапну́ адапнё́м
2-я ас. адапне́ш адапняце́
3-я ас. адапне́ адапну́ць
Прошлы час
м. адпя́ў адпя́лі
ж. адпя́ла
н. адпя́ла
Загадны лад
2-я ас. адапні́ адапні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адпя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпя́ць сов.

1. отдёрнуть (занавеску, штору и т.п.);

2. отпусти́ть, осла́бить; отвяза́ть;

а. вяро́ўку — отпусти́ть (осла́бить) верёвку;

3. отгороди́ть, отдели́ть (занавеской, шторой);

а. ло́жак по́сцілкай — отгороди́ть крова́ть пости́лкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпя́ць, адапну, адапнеш, адапне; адапнём, адапняце; пр. адпяў, ‑пяла; заг. адапні; зак., каго-што.

1. Аддзяліць, адгарадзіць, павесіўшы што‑н. (штору, занавеску і пад.). [Юрканс] адпяў свой ложак у кутку тоўстай коўдрай і займеў нешта накшталт асобнага пакоя. Броўка.

2. Адвязаць пасак (падпінак). Боганчык успомніў, што жарабок не кормлены з начы. Вярнуўшыся раніцай з Карчаватак, ён кінуў яго пад асверам на двары нераспрэжанага. Не адпяў нават, забыўся. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпіна́ць гл. адпяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адапну́ць сов., см. адпя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адапну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

Тое, што і адпяць.

|| незак. адпіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпя́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адпяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адапну́ць, ‑пну, ‑пнеш, ‑пне; ‑пнём, ‑пняце; зак., што.

Тое, што і адпяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)