адпяра́зваць гл. адперазаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпяра́зваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпяра́зваю адпяра́зваем
2-я ас. адпяра́зваеш адпяра́зваеце
3-я ас. адпяра́звае адпяра́зваюць
Прошлы час
м. адпяра́зваў адпяра́звалі
ж. адпяра́звала
н. адпяра́звала
Загадны лад
2-я ас. адпяра́звай адпяра́звайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпяра́зваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпяра́зваць несов. (ремень, пояс) снима́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпяра́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адперазаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпераза́ць, -перажу́, -пяра́жаш, -пяра́жа; -пераза́ў, -пераза́ла; -перажы́; -пераза́ны і -пяра́заны; зак., што.

Зняць дзягу, пояс і пад.

|| незак. адпяра́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпяра́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адпяразваць — адперазаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)