адпу́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адпу́джаны |
адпу́джаная |
адпу́джанае |
адпу́джаныя |
| Р. |
адпу́джанага |
адпу́джанай адпу́джанае |
адпу́джанага |
адпу́джаных |
| Д. |
адпу́джанаму |
адпу́джанай |
адпу́джанаму |
адпу́джаным |
| В. |
адпу́джаны (неадуш.) адпу́джанага (адуш.) |
адпу́джаную |
адпу́джанае |
адпу́джаныя (неадуш.) адпу́джаных (адуш.) |
| Т. |
адпу́джаным |
адпу́джанай адпу́джанаю |
адпу́джаным |
адпу́джанымі |
| М. |
адпу́джаным |
адпу́джанай |
адпу́джаным |
адпу́джаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адпу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адпу́джаны |
адпу́джаная |
адпу́джанае |
адпу́джаныя |
| Р. |
адпу́джанага |
адпу́джанай адпу́джанае |
адпу́джанага |
адпу́джаных |
| Д. |
адпу́джанаму |
адпу́джанай |
адпу́джанаму |
адпу́джаным |
| В. |
адпу́джаны (неадуш.) адпу́джанага (адуш.) |
адпу́джаную |
адпу́джанае |
адпу́джаныя (неадуш.) адпу́джаных (адуш.) |
| Т. |
адпу́джаным |
адпу́джанай адпу́джанаю |
адпу́джаным |
адпу́джанымі |
| М. |
адпу́джаным |
адпу́джанай |
адпу́джаным |
адпу́джаных |
Кароткая форма: адпу́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адпу́джаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адпудзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отпу́ганный адпу́жаны, адпу́джаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отпугну́тый адпу́жаны, адпу́джаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)