адпрэ́чваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпрэ́чваю адпрэ́чваем
2-я ас. адпрэ́чваеш адпрэ́чваеце
3-я ас. адпрэ́чвае адпрэ́чваюць
Прошлы час
м. адпрэ́чваў адпрэ́чвалі
ж. адпрэ́чвала
н. адпрэ́чвала
Загадны лад
2-я ас. адпрэ́чвай адпрэ́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпрэ́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпрэ́чваць несов., разг. отстраня́ть; удаля́ть; отправля́ть ни с чем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпрэ́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Разм. Незак. да адпрэчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отшива́ть несов.

1. (снимать обшивку) стр. адшыва́ць, адшалёўваць, адбіва́ць (ашалёўку);

2. (прогонять, отстранять) груб., прост. адшыва́ць, адпрэ́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)