адпрацо́ўваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпрацо́ўваю адпрацо́ўваем
2-я ас. адпрацо́ўваеш адпрацо́ўваеце
3-я ас. адпрацо́ўвае адпрацо́ўваюць
Прошлы час
м. адпрацо́ўваў адпрацо́ўвалі
ж. адпрацо́ўвала
н. адпрацо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. адпрацо́ўвай адпрацо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпрацо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпрацо́ўваць несов., в разн. знач. отраба́тывать; см. адпрацава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпрацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпрацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпрацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.

1. што. Разлічыцца за доўг сваёй працай.

А. за грошы.

2. што. Папрацаваць нейкі час.

А. пяць дзён у полі.

3. Скончыць працаваць; стаць непрыгодным для працы; знасіцца ад працяглага выкарыстання.

А. сваё.

4. што. Надаць чаму-н. канчатковы выгляд; дамагчыся майстэрскага выканання.

А. нумар праграмы.

|| незак. адпрацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

|| наз. адпрацо́ўванне, -я, н. (да 1, 2 і 4 знач.) і адпрацо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отраба́тывать несов. адрабля́ць, адпрацо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпрацо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да адпрацоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпрацо́ўвацца несов., страд. отраба́тываться; см. адпрацо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. адпрацоўваць — адпрацаваць (у 1, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)