адпрасава́ць гл. прасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпрасава́ць

‘апрацаваць прэсам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпрасу́ю адпрасу́ем
2-я ас. адпрасу́еш адпрасу́еце
3-я ас. адпрасу́е адпрасу́юць
Прошлы час
м. адпрасава́ў адпрасава́лі
ж. адпрасава́ла
н. адпрасава́ла
Загадны лад
2-я ас. адпрасу́й адпрасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпрасава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпрасава́ць

‘выгладзіць прасам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адпрасу́ю адпрасу́ем
2-я ас. адпрасу́еш адпрасу́еце
3-я ас. адпрасу́е адпрасу́юць
Прошлы час
м. адпрасава́ў адпрасава́лі
ж. адпрасава́ла
н. адпрасава́ла
Загадны лад
2-я ас. адпрасу́й адпрасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адпрасава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпрасава́ць I сов. (прогладить утюгом) отгла́дить, отутю́жить

адпрасава́ць II сов. (подвергнуть прессовке) отпрессова́ть;

а. дэта́ль — отпрессова́ть дета́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпрасава́ць ​1, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Выгладзіць што‑н. прасам. [Ганя] асцярожна зняла з вешалкі бацькаў касцюм і звычайна, нібы Змітрок ужо даўно яго насіў, сказала: — Я адпрасавала крыху... Вось, трымай. Ваданосаў.

адпрасава́ць ​2, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Спец. Апрацаваць прэсам, вырабіць прасоўкай. Адпрасаваць дэталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасава́ць², -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што.

Апрацоўваць пры дапамозе прэса, сціскаць.

П. сена.

|| зак. спрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны і адпрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.

|| наз. прасава́нне, -я, н. і прасо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасава́ць¹, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.

1. Гладзіць прасам.

П. сукенку.

2. перан. Націскаючы, праводзіць чым-н. па паверхні.

Танкі прасуюць акопы.

|| зак. вы́прасаваць, -сую, -суеш, -суе; -суй; -саваны (да 1 знач.), адпрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 1 знач.) і папрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 1 знач.).

|| наз. прасава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыпрасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Выпрасаваць, адпрасаваць усё, многае.

П. кашулі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отгла́дить сов. адпрасава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отпрессова́ть сов. адпрасава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)