адпо́рваць гл. адпароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпо́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адпо́рваю адпо́рваем
2-я ас. адпо́рваеш адпо́рваеце
3-я ас. адпо́рвае адпо́рваюць
Прошлы час
м. адпо́рваў адпо́рвалі
ж. адпо́рвала
н. адпо́рвала
Загадны лад
2-я ас. адпо́рвай адпо́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адпо́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпо́рваць несов. (отделять пришитое) отпа́рывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адпароць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпаро́ць, -пару́, -по́раш, -по́ра; -пары́; -по́раты; зак., што.

Распароўшы, разарваўшы ніткі на шве, аддзяліць прышытае.

А. падкладку.

|| незак. адпо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отпа́рывать сов. адпо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адпо́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адпароцца.

2. Зал. да адпорваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпо́рвацца несов., возвр., страд. отпа́рываться; см. адпаро́цца, адпо́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжы́так, ‑тку, м.

Разм. У выразе: на разжытак — для таго, каб даць магчымасць разжыцца, зажыць няблага. Давялося скідаць пінжачок, адпорваць прышытую мачыхай кішэньку і даставаць тыя дзесяць рублёў, якія бацька даў на разжытак. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)